Afmælisveisla

Þessi einstaka mynd er tekin á 6 ára afmæli Birnu Bjartar 1995.  Afmælisveislan var á Laugarfelli.  Ég man nokkuð vel eftir myndatökunni, því við höfðum talsvert fyrir því að fá öll börnin til að stilla sér upp í röð.  Ef grant er skoðað kemur í ljós að allir nema einn gerir ekkert hlé á því að nærast; allir annaðhvort að soga Frissa fríska upp úr fernu eða háma í sig pulsu.

Annað sem tíðkaðist í afmælum á þessum tíma sést á myndinni, en það er poppkorn (nú eru allir í snakkinu).  Allir í afmælinu fengu poppkornspoka þegar þeir voru búnir með pulsuna en ljóst að Stulla fannst tryggara að sækja sér hann strax og heldur hann fast um hann á myndinni.

Tvísmellið á myndina til að sjá hanna í fullri stærð. 

PS: Auðvitað á að standa Ívar en ekki Ívan...afsakið það. 

Júdomaðurinn

Þessi mynd er tekin sumarið 1993, þannig að Stulli er sennilega rúmlega hálfsárs gamall.  Hér situr hann úti í náttúrinni í sinni fyrstu fjallaferð - en myndin er tekin í Vaðalfjöllum stuttu áður en fjölskyldan flutti frá Reykhólum að Laugum.

Það má sjá á þessari mynd að Stulli er strax á fyrsta ári júdólega vaxinn.

Að hestbaki

Þessi mynd er tekin sumarið 1994 í fjölskylduferðalagi en þá datt okkur Guggu það snjallræði í hug að fara með kornung börnin í tjaldferðalag.  Það gekk bara vel. 

Jæja ...en á þessari mynd brosir Birna sínu breiðasta á hestbaki við mömmu sinni sem tekur myndina.  Enginn virðist taka eftir því að eins og hálfsárs patti standi að hestbaki og horfir löngunaraugum á freistandi tagl.  

Fylgir því  hræðilega óþægileg tilfinning að horfa á myndina.

Fyrirsætur á fjalli

Ég er búinn að opna enn eitt myndaalbúmið og byrjaður að skanna það. Nú er það tímabilið 1993 - 1994. Skemmtilegt tímabil þegar Birna, Stulli og Keli voru öll lítil og fjölskyldan bjó á Laugarfelli.

En í albúminu er líka þessi mynd, sem er tekinn á toppi Hafratinds um miðjan september 1993. Þá gengu ég, pabbi, Gulli og Sólveig á fjallið í blíðskaparveðri.

Herrarnir á myndinni eru ótrúlega líkir þeim herrum sem maður sér í dag í Dressmann auglýsingum í sjónvarpinu. Eins og fyrirsætur á fjalli.

(Til að stækka myndina smellið þá á hana - og svo aftur og þá kemur hún í fullri stærð. )

Evran er hættuleg íslensku samfélagi

Til harðra átaka kom við Seðlabankann í gær þegar evran gerði fyrirvaralausa og fólskulega innrás í íslenskt efnahagslíf. Litlu munaði að illa færi, en snarræði starfsfólks bankans varð landinu til bjargar.

„Við urðum vör við það um miðjan dag að evrur voru farnar að flæða um miðborgina og valda umtalsverðu tjóni. Þær voru mjög grimmar, réðust beint að grunnstoðum efnahagslífins og byrjuðu að grafa undan þeim,“ sagði Már Guðmundsson seðlabankastjóri, sveittur og tættur eftir átökin, og sýndi blaðamanni bílakjallara Seðlabankans sem er illa farinn eftir árásina.

„Það er ekkert grín að fást við þessa óværu,“ bætti hann við. „Þetta er skæð plága sem eirir engu. Allir vita hvernig hún hefur leikið efnahag nokkurra ríkja í Suður-Evrópu síðustu mánuði. Við vissum af henni þar, en við áttum ekki von á að hún hefði dreift sér hingað norður eftir svona hratt.“

Már segir húsvörðinn í bankanum hafa gripið til snjallræðis sem ruglaði evrurnar í ríminu. „Hann benti þeim á landbúnaðarráðuneytið og sagði þeim að reyna bara að eiga við Jón Bjarnason. Við þetta lögðust þær í hláturskast og lágu nógu lengi til þess að við gátum komið á þær gjaldeyrishöftum. Sem betur fer áttum við svolítið af þeim á lager, en þessi hræðilega árás staðfestir í mínum huga nauðsyn þess að við komum okkur upp enn víðtækari höftum. Það er ekki víst að við verðum svona heppin næst.“

Líklegt þykir að evrurnar hafi borist til landsins með skemmtiferðaskipi sem lagðist að bryggju við Reykjavík í gærmorgun.

AF VEF EYJUNNAR

Næturfrost ?

Jæja þá er líklega komið að því. Óttinn stærstur að verða að veruleika. Sennilega er næturfrost framundan með tilheyrandi skemmdum; kartöflugrösin falla og berin eyðileggjast. Endlok alls sem heitir sumar er þegar maður svo tekur síðustu kartöflunar upp úr garðinum. Eftir það er óhætt að fara að huga að jólagjöfum.

Og fast þau sóttu berin og sækja enn

Fjölskyldan fór í dag í berjaferð. Farið var í Barmahlíðina þar sem fundust hin dámsamlegustu ber. Ekki var nú nein veðurblíða; norðan belgingur, kuldi, skúrir og hálf "klikkað" að skella sér í berjaferð. Veðrið varð síðan, þegar á daginn leið, ekki næstum eins blautt og útlit var fyrir. Og svo sáum við, okkur til hughreystingar, fullt af álíka "vitleysingum" hingað og þangað í berjamó í veðrinu. Fylgja hér tvær "kaldar" myndir af berjagörpunum.

Já

Þetta efast ég um að aðrar fjölskyldur leiki svo glatt eftir. Silla amma mín er orðin langa, langaamma en hún er 10 árum eldri en þessi. Ég er aðeins fimm árum yngri en langamman á þessari mynd.

Eflaust yngsta langalangamma landsins

Íslenska leiðin

"Á Íslandi eru hlutfallslega einn stærsti floti einkabíla í nokkru ríki og hátt hlutfall eyðslufrekra bíla. Ísland er með hæstu meðaltalslosun kotvísýrings nýskráðra bíla af öllum löndum á evrópska efnahagssvæðinu" Fréttablaðið 27. ágúst.

Verjum íslenska hugmyndafræði og íslenskan lífsstíl. Látum ekki blekkjast af straumum og stefnum í öðrum löndum.

Sólber og Ribsber

Núna í sumar er ég að rekast á það út um allt að sólberin koma mun betur út í ár en ribsberin. Þetta þykir mér skjóta skökku við í því kalda árferði sem ríkt hefur víðast hvar í sumar. Ribsberin ættu undir flestum kringumstæðum að vera harðgerðari.