Marmaris var það !

Þá er fjölskyldan búin að ákveða hvert hún fer næsta sumar.   Hvorki meira né minna en til Asíu; nánar tiltekið til Marmaris í Tyrklandi.  Hljómar mjög spennandi.   Hef heyrt í nokkrum sem þangað hafa farið og þeir eru á einu máli um að þarna sé bæði gott og skemmtilegt að vera.  Svo nú er búið að bóka 14 daga ferð fyrir sex frá og með 29.júní. 

Þrír bæjarstjórar á launum í Árborg

Þá höfum við fengið nýjan vinstrisinnaðan meirihluta í Árborg.   Ragnheiður Hergeirsdóttir verður bæjarstjóri og eflaust góður sem slíkur.  Missum hana reyndar því miður í staðin af lista Samfylkingarinnar hér í Suðurkjördæmi.  Ef samstarfið í fyrverandi meirihluta var stirt þá var um að gera að hætta þessu og prufa að mynda nýjan meirihluta.  Mikilvægt að það séu starfhæfir flokkar sem vinna saman.

Hinsvegar ef þessi meirihluti lendir í vandræðum og enn og aftur kemur nýr bæjarstjóri verður það fjórði bæjarstjórinn sem fer á laun, en innan bráðs verða þeir þrír á launum í Árborg;  Einar Njálsson, Stefanía Karlsdóttir og Ragnheiður Hergeirsdóttir.

En ég óska nýjum bæjarstjóra og nýjum meirihluta til hamingju með meirihlutasamstarfið.

Gugga búin á Dale Carnegie

Síðastliðið fimmtudagskvöld lauk Gugga 12 vikna námskeiði hjá Dale Carnegie.  Þetta var sérstakt leiðtoganámskeið ætlað konum.   Mér var boðið að vera viðstaddur sem gestur síðasta kvöldið á námskeiðinu.  Það var mjög gaman að fylgjast með dagskrá kvöldsins og í raun lærdómsríkt.  Þarna mátti sjá hverja konuna á fætur annarri leika við hvern sinn fingur í framsögn og tjáningu.  

Guggu gekk nátturulega bara vel og í samanburði við allar hinar konunar var ekki annað hægt en að vera stoltur að því að vera maðurinn hennar.

Annað sætið

Keli hélt á sitt fyrsta júdómót í gær (sunnudag) í Reykjavík.  Hann hefur nú ekki æft lengi og er með hvíta beltið, sem er víst neðst í erfiðleikastiganum.  Keli glímdi ekki margar glímur á mótinu, en hafnaði engu að síður í öðru sæti í sínum þyngdarflokki.  Hér til hliðar má sjá hann í glímutökunum.

Annars er furðu skemmtilegt að horfa á glímu.  Hlutirnir gerast hratt og óvænt og hin besta skemmtun.  Íslensk glíma er mun daufari og tilþrifaminni öllj í samanburði við júdóið.

Allt er þá þrennt er

Þá er komið að elsta drengnum.  Keli og Alexsander tróðu upp á árshátíð 10. bekkjar á Hótel Selfossi í gær með nokkur lög.   Þetta var frumraun þeirra saman á sviði og tókst þeim vel upp.

Eitt laganna fylgir hér með í myndbandi (sjá til hliðar fyrir neðan könnunina )

Að vera skólastjóri

Já ég er skólastjóri.  Stundum hitti ég kennara sem langar alveg óskaplega mikið til þessað verða skólastjórar og vinna leynt og ljóst að ná þessu markmiði sínu.  En skólastjórar eru frekar fáir, miðað við fjölda kennara svo margir ná aldrei þessu takmarki sínu.

Ég hitti líka fólk þótt fátítt sé, sem skilur ekkert í því að ég vilji vinna þessa vinnu.  Nefna öll þessi agamál, starfsmannamál og jafnvel einhver foreldravandamál. 

Þegar vel gengur er gaman að vera skólastjóri og þá ekki síst í stórum skóla.    En stundum er þetta starf einhvernveginn svo ótrúlega erfitt að maður kemst ekki hjá því að spyrja sig hvort það sé þess virði.

Stulli ber trumbur

Það er skammt stórra högga á milli í bókstaflegri merkingu.  Eftir að Rikki hafði sýnt fiðlutakta sína tóku Stulli og Árni góða rispu saman á trommunum.  Einbeitingin var mikil og þeir sköpuðu þarna heilmikið af góðum hávaða.  Hægt er að hlusta og sjá þá hér á síðunni.

Myndband með þeim Stulla og Árna er hér til hliðar fyrir neðan skoðanakönnunina.

Fyrsti tónfundurinn hans Rikka

Rikki byrjaði á læra á fiðlu í september og hefur þvi verið í rúma tvo mánuði að læra á þetta merkilega hljóðfæri.  Rikka kveið nú talsvert fyrir þessu, enda hafði hann aldrei spilað fyrir aðra áheyrendur en heimilisfólkið.  En þessi frammistaða Rikka var tekin upp og fylgir hér með.

Sjá fyrir neðan skoðanakönnunina hér til hliðar er myndbandið.

Læknirinn sagði...

Ég hef undanfarin dægur fundið fyrir einkennilegum seiðingi í hægra gagnauganu.  Líkt og æðarnar væru að slást sundur og saman og fylgdi dofi út á kinn og afturfyrir eyru.  Heldur hefur þetta verið að ágerast og í dag fann ég fyrir léttum hausverk og helludoða á mestöllum hægri helmingi höfuðsins.

 Það var því ekki seinna vænna en að leita lækis áður en ég fengi heilablóðfall eða því nú verra.  Læknirinn skoðaði mig ekki mikið.  Mældi blóðþrýstingi, og potaði í mig á nokkrum stöðum í baki, hálsi og höfði.  Svo sagði hann að ég væri með álagsverk, trúlega vegna andlegrar áreynslu.  Ef ég næði að slaka meira á hyrfi verkurinn. 

Hann bauðst einnig til að lækna þetta í einni svipan með nálastungu, sem ég þáði.    Eftir að heim kom hef ég leitað logandi ljósi að leiðum til að slaka á.  Og þar er ég núna í ferlinu.

 

 

Hvert ætti að fara ?

Jæja nú líður óðum að því að fjölskyldan þarf að fara að ákveða sig hvert hún ætlar næsta sumar.  Yfirborð ferðasjóðsins hækkar jafnt og þétt og í augsýn að fara með alla fjölskyldumeðlimina eitthvað erlendis.

Síðustu tvö skiptin var farið á Spán, svo nú er kannski kominn tími til að skoða eitthvað annað.  Gardavatnið á Ítalíu var nú lengst efst á óskaslistanum en nú er Tyrkland og Krít að koma inn í myndina.  Svo má ekki gleyma því að alltaf þegar við höfum ákveðið að fara til einhvers ákveðins lands...höfum við alltaf endað í einhverju öðru landi.

 Þannig að það er trúlega ekkert að marka þessi áform og óskir okkar hingað til.