Níu litlir negrastrákar, sem drepast á fyndinn hátt.

Ég verð að viðurkenna að eftir lestur greinar í Fréttablaðinu í dag ásamt myndum úr bókinni er ég hreint ekki hrifinn af endurútgáfunni.  Ég hef reyndar litlar áhyggjur af orðinu "negri" en mun meiri áhyggjur af myndskreytingunni og söguþráðnum.   Myndirnar sýna varla neina negrastráka, mun frekar einhverskonar apa eða ...einhver önnur dýr...tæplega menn.  Söguþráðurinn snýst síðan um það hvernig þessir svörtu óvitar drepast á klaufalegan hátt.

Ég skil vel vandræði þeirra foreldra, sem eiga þeldökk börn og velta því fyrir sér hvernig best sé að útskýra söguþráð og myndefni þessarar bókar.   Foreldar í slíkri stöðu á Íslandi eru eflaust fjölmargir.