Einelti drepur

Fyrir nokkrum árum fór Stefán Karl leikari um landið og hélt marga góða fundi með foreldrum og börnum í landinu.  Í framhaldinu voru Samtökin Regnbogabörn stofnuð.  Á þessum fundum heyrði ég í fyrsta skipti orðasamsetninguna "Einelti drepur". 

Þessi orð hafa oft verið notuð í eineltisumræðunni bæði um andlegan dauða og líkamlegan dauða (þá oftast sjálfsvíg).   Hér í þessari frétt fá þessi orð; "einelti drepur" enn eina víddina.

Þolendur eineltis geta upplifað "helvíti á jörð", svo ógurlegur og niðurbrjótandi er sársaukinn.  Þetta á við þolendur á öllum aldri.  Upplifunin getur verið sú að manneskjan í nánasta umhverfi bregðist siðferðislegri skyldu sinni, þar sem hún aðhefst annaðhvort ekkert til að stöðva eineltið eða tekur þátt í því.  Upplifunin er að vera einn og að fólk almennt sé til alls líklegt og því sé ekki treystandi. Margt að því er beinlínis vont fólk og fær stuðning hinna í atferlinu.  Og oftast er þessi upplifun, því miður, að alltof miklu leiti byggð á raunverulegum aðstæðum.

Matti Juhani Saari varð fyrir einelti og hefur hugsanlega upplifað "helvíti á jörðu".  Upplifað mannvonskuna inn að innsta beini og í kjölfarið gripið til vopna.  Það var komið að honum að lsnúa dæminu við og láta aðra finna fyrir "helvíti á jörðuj".

Ég man ekki til þess að hafa lesið um svona ódæði sem tengist beint einelti.  Það er hinsvegar virkilega óhuganleg tilhugsun ef aðrir ungir þolendur eineltis sjá aðferð Matta, í framhaldinu, sem eftirsókna leið. í sínum sársauka.

Ódæðismaðurinn hringdi í vin